Παροχή αέρα
Τι ακριβώς προσφέρει ο αερισμός του νερού μας στο ενυδρείο; Η παροχή αέρα στο νερό του ενυδρείου μας έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει ο αριθμός των ψαριών που μπορούμε να διατηρήσουμε στο ενυδρείο μας. Με την ανατάραξη της επιφάνειας του νερού, προκαλείτε έκθεση νερού χωρίς οξυγόνο στην επιφάνεια, επιτρέποντας έτσι, οξυγόνο που είναι συγκεντρωμένο στην επιφάνεια του νερού να εισχωρήσει μέσα σε αυτό.
Τι ακριβώς προσφέρει ο αερισμός του νερού μας στο ενυδρείο; Η παροχή αέρα στο νερό του ενυδρείου μας έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει ο αριθμός των ψαριών που μπορούμε να διατηρήσουμε στο ενυδρείο μας. Με την ανατάραξη της επιφάνειας του νερού, προκαλείτε έκθεση νερού χωρίς οξυγόνο στην επιφάνεια, επιτρέποντας έτσι, οξυγόνο που είναι συγκεντρωμένο στην επιφάνεια του νερού να εισχωρήσει μέσα σε αυτό.
Παρομοίως, μπουρμπουλήθρες που
δημιουργούνται από αερόλιθους περιέχουν περισσότερο οξυγόνο από το νερό
που τις περιβάλλει. Καθώς ανεβαίνουν στην επιφάνεια χάνουν το ποσοστό
οξυγόνου τους, με την διάχυση αυτού στο νερό. Η οξυγόνωση έχει επίσης
την ιδιότητα να απομακρύνει διοξείδιο του άνθρακα από το νερό καθώς
μεταφέρει ποσότητες νερού στην επιφάνεια.
Περισσότερο οξυγόνο, μικρότερη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα, ισούται με περισσότερα ψάρια στο ενυδρείο μας. Αν για κάποιο λόγο σταματήσει η παροχή αέρα, ραγδαία μεταβολή στην ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα θα προκαλέσει ασφυξία στα ψάρια μας. Αν ο αριθμός ψαριών δεν είναι μεγάλος τότε δε θα αντιμετωπίσουμε ιδιαίτερο πρόβλημα.
Για την παροχή αέρα χρησιμοποιούμε μια αεραντλία. Δυστυχώς είναι θορυβώδης και στην περίπτωση που τοποθετούνται κάτω από το ενυδρείο, η χρήση βαλβίδας αντεπιστροφής επιβάλλεται. Η αεραντλία είναι συνδεμένη με σιλικονούχο ελαστικό σωλήνα και καταλήγει σε έναν αερόλιθο μέσα στο ενυδρείο (τοποθετημένος στον πυθμένα του ενυδρείου). Η πίεση ρυθμίζεται με έναν ρυθμιστή, πλαστικός συνήθως ή ηλεκτρονικά πάνω στην αεραντλία.
Μία άλλη λύση για την οξυγόνωση του ενυδρείου μας είναι να γυρίσουμε την έξοδο του φίλτρου μας προς την επιφάνεια του νερού έτσι ώστε να δημιουργηθεί ανατάραξη στην επιφάνεια. Αυτή είναι η μέθοδος που ακολουθούν σχεδόν όλοι χομπίστες πλέον και η πλέον πιο διαδεδομένη
Περισσότερο οξυγόνο, μικρότερη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα, ισούται με περισσότερα ψάρια στο ενυδρείο μας. Αν για κάποιο λόγο σταματήσει η παροχή αέρα, ραγδαία μεταβολή στην ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα θα προκαλέσει ασφυξία στα ψάρια μας. Αν ο αριθμός ψαριών δεν είναι μεγάλος τότε δε θα αντιμετωπίσουμε ιδιαίτερο πρόβλημα.
Για την παροχή αέρα χρησιμοποιούμε μια αεραντλία. Δυστυχώς είναι θορυβώδης και στην περίπτωση που τοποθετούνται κάτω από το ενυδρείο, η χρήση βαλβίδας αντεπιστροφής επιβάλλεται. Η αεραντλία είναι συνδεμένη με σιλικονούχο ελαστικό σωλήνα και καταλήγει σε έναν αερόλιθο μέσα στο ενυδρείο (τοποθετημένος στον πυθμένα του ενυδρείου). Η πίεση ρυθμίζεται με έναν ρυθμιστή, πλαστικός συνήθως ή ηλεκτρονικά πάνω στην αεραντλία.
Μία άλλη λύση για την οξυγόνωση του ενυδρείου μας είναι να γυρίσουμε την έξοδο του φίλτρου μας προς την επιφάνεια του νερού έτσι ώστε να δημιουργηθεί ανατάραξη στην επιφάνεια. Αυτή είναι η μέθοδος που ακολουθούν σχεδόν όλοι χομπίστες πλέον και η πλέον πιο διαδεδομένη
