Φιλτράρισμα Και Υλικά Φιλτραρίσματος!!

Υπάρχουν δυο τύποι φιλτραρίσματος του νερού ενός ενυδρείου: 

Τα ανοιχτά συστήματα

Τα κλειστά συστήματα

Όταν λέμε ανοιχτά συστήματα εννοούμε φίλτρα sump που τοποθετούνται κάτω από το ενυδρείο, στο έπιπλο ή την βάση του. Σ' αυτό το σύστημα το νερό φεύγει από το ενυδρείο από μια υπερχείλιση και πέφτει μέσω ενός σωλήνα στο φίλτρο και με μια αντλία που βρίσκεται πίσω από τα υλικά φιλτραρίσματος οδηγείται πίσω στο ενυδρείο. Αυτή η τεχνική έχει πολλά πλεονεκτήματα:

Αυτός ο τύπος φίλτρου είναι κατάλληλος για μεγάλα ενυδρεία, αλλά χρειάζεται πολύ χώρο κάτω από το ενυδρείο και κατάλληλη προετοιμασία (τρύπα στο τζάμι κλπ). a: Υλικό μηχανικού και b: υλικό βιολογικού φιλτραρίσματος.

• Στο ενυδρείο μέσα δεν υπάρχει τίποτα από τον εξοπλισμό αφού όλα μπαίνουν στο φίλτρο όπως ο θερμοστάτης το θερμόμετρο κ.λ.π.
• Η εξαγωγή του νερού από την υπερχείλιση εξασφαλίζει σταθερή στάθμη του νερού μέσα στο ενυδρείο. Αυτό εξασφαλίζει ότι δεν θα έχουμε και το αντιαισθητικό φαινόμενο των αλάτων που κολλάνε στο τζάμι του ενυδρείου με την εξάτμιση του νερού και το χαμήλωμα της στάθμης του.
• Με τη πτώση του νερού πάνω στα υλικά φιλτραρίσματος (βιόσφαιρες, κεραμικά κ.λ.π.) εξασφαλίζεται πολύ καλή τροφοδοσία οξυγόνου στο νερό, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για τα χρήσιμα αερόβια βακτηρίδια που αναλαμβάνουν το καθάρισμα του νερού.
• Λόγω του μεγέθους τους και της οξυγόνωσης μπορούν να απομακρύνουν σύντομα μεγάλες ποσότητες βλαβερών ουσιών.
  

1: Υαλοβάμβακας    2: Σφουγγάρια    3: Βιόσφαιρες    4: Θερμοστάτης    5: Έξοδος φίλτρου    6: Είσοδος φίλτρου

Τα φίλτρα αυτού του τύπου είναι πολύ κατάλληλα για ενυδρεία με λίγα ή καθόλου φυτά όπως ενυδρεία-βιότοπους (π.χ. Μαλάουι) και για θαλασσινά ενυδρεία. Για ενυδρεία με πολλά φυτά δεν είναι ιδιαίτερα κατάλληλα. Τα φυτά χρειάζονται μια ποσότητα CO2 (Διοξειδίου του άνθρακα) στο νερό για να αναπτύσσονται και η κίνηση του νερού στην επιφάνεια του φίλτρου αποβάλει μεγάλο μέρος του Διοξειδίου του άνθρακα από το νερό του ενυδρείου. Επίσης είναι ακατάλληλα για μικρά ενυδρεία λόγω του χώρου που καταλαμβάνουν. Ένα ακόμα μειονέκτημα που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι η εγκατάσταση αυτού του φίλτρου είναι ακριβή και μπορεί να γίνει μόνο με παραγγελία του ενυδρείου, γιατί τα έτοιμα ενυδρεία δεν έχουν συνήθως τις απαραίτητες τρύπες για την είσοδο και την έξοδο του νερού από και προς το φίλτρο.

Μια παραλλαγή αυτών των φίλτρων είναι και τα φίλτρα που γίνονται μέσα στο ενυδρείο, στην μια άκρη του ή και στις δυο, όταν πρόκειται για ένα πραγματικά μεγάλο ενυδρείο. Αυτά τα φίλτρα καταλαμβάνουν βέβαια ένα μέρος του χώρου που θα ήταν διαθέσιμος για τα ψάρια, αλλά έχουν το θετικό ότι δεν γίνεται καμία κυκλοφορία του νερού έξω από το ενυδρείο. Είναι ουσιαστικά ένα παραλληλεπίπεδο από κρύσταλλο ή πλαστικό στο ύψος του ενυδρείου, χωρισμένο σε 3 - 4 διαμερίσματα με κάθετα χωρίσματα. Το πρώτο διαμέρισμα έχει τον θερμοστάτη και είναι ο χώρος εισόδου του νερού. Στο τελευταίο μπαίνει ο κυκλοφορητής που στέλνει το νερό πίσω στο ενυδρείο, και τα υπόλοιπα διαμερίσματα περιέχουν τα υλικά φιλτραρίσματος. Σε αυτό τον τύπο φίλτρων πολλοί χομπίστες χρησιμοποιούν κομμάτια από κατάλληλο σφουγγάρι, παράλληλα τοποθετημένα το ένα στο άλλο. Αυτά τα σφουγγάρια είναι ιδανικά για να δημιουργούνται αποικίες βακτηριδίων που φιλτράρουν το νερό. Ένα τέτοιου τύπου φίλτρο είναι και αυτό που υπάρχει στο 1ο ενυδρείο μας. Σε τακτά χρονικά διαστήματα βγάζουμε το πρώτο σφουγγάρι που είναι και το πιο λερωμένο και αφού το πλύνουμε το βάζουμε τελευταίο, ενώ τα υπόλοιπα παραμένουν για να συνεχίζουν το φιλτράρισμα, αφού μεταφερθούν μια θέση μπροστά. Με αυτό τον τρόπο το μεγαλύτερο μέρος των βακτηριδίων παραμένει ανεπηρέαστο.

1:Θερμοστάτης 2:Σφουγγάρια 3:Αντλία 4:Είσοδος νερού

 

2. Κλειστά συστήματα φιλτραρίσματος εννοούμε τα εσωτερικά και εξωτερικά φίλτρα με ηλεκτρική αντλία. Για ενυδρεία με κανονική ποσότητα ψαριών και πολλά φυτά, αυτά τα φίλτρα είναι ιδανικά. Ασφαλώς δεν μπορούν να συγκριθούν με τα φίλτρα ανοιχτού τύπου στην απόδοση του βιολογικού καθαρισμού του νερού. Ο λόγος είναι τα βακτηρίδια που είναι υπεύθυνα για τον βιολογικό καθαρισμό του νερού. Αυτά τα βακτηρίδια χρειάζονται πολύ οξυγόνο, που δεν το βρίσκουν σε αρκετές ποσότητες μέσα στο κλειστό σύστημα του φίλτρου. Αυτό βέβαια είναι πολύ θετικό για τα φυτά, αφού η μικρή κίνηση της επιφάνειας του νερού αφήνει περιθώρια στο CO2 να παραμένει διαλυμένο στο νερό για περισσότερο χρόνο και έτσι να είναι διαθέσιμο για τα φυτά. Μια καλή ανάπτυξη, αρκετών φυτών, εξασφαλίζει αρκετή ποσότητα οξυγόνου για τα ψάρια. Έτσι δεν είναι απαραίτητη η επιπλέον τροφοδοσία του ενυδρείου με οξυγόνο από μια αεραντλία. Για ενυδρεία έως 400 λίτρα τα εσωτερικά φίλτρα είναι ικανοποιητικά (με την προϋπόθεση ότι έχουν την κατάλληλη ισχύ για τα λίτρα του ενυδρείου) και καθαρίζονται εύκολα και γρήγορα.

 Τα εξωτερικά φίλτρα πρέπει να είναι εφοδιασμένα με βάνες γρήγορου διαχωρισμού.
Αυτές οι βάνες εξασφαλίζουν γρήγορη αποκόλληση του φίλτρου για καθαρισμό,
ενώ τα λάστιχα παραμένουν στη θέση τους.   

Στα ενυδρεία μας συγκεντρώνονται από τα απόβλητα των ψαριών και των φυτών βλαβερές ουσίες. Μια λίμνη με αρκετά μεγάλο μέγεθος διαθέτει μια ικανότητα αυτοκαθαρισμού που διαλύει και επεξεργάζεται αυτές τις ουσίες με μια διαδικασία φυσικής ανακύκλωσης. Η χωρητικότητα όμως ακόμα και πολύ μεγάλων ενυδρείων δεν είναι αρκετή ώστε να δημιουργηθεί μέσα σε αυτά, αυτή η διαδικασία ανακύκλωσης και επιπλέον, ο μεγάλος αριθμός ψαριών που μπαίνουν συνήθως σε ένα ενυδρείο επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Σαν συνέπεια  αυτού είμαστε υποχρεωμένοι να ενισχύσουμε το ενυδρείο με ένα ικανοποιητικό φιλτράρισμα.
Το ιδανικό φιλτράρισμα για ένα ενυδρείο πρέπει να καλύπτει πολλές παραμέτρους. Σπάνια ένα μόνο φίλτρο μπορεί να τις καλύψει όλες.
Τι πρέπει να καταφέρνει ένα καλό φίλτρο;
Η απάντηση είναι τόσο πολύπλοκη, όσο πολύπλοκη είναι και η διαδικασία που γίνεται μέσα στο ίδιο το φίλτρο.


ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΦΙΛΤΡΑΡΙΣΜΑ
Ένα ποσοστό από τους παράγοντες που θολώνουν το νερό του ενυδρείου αποτελείται από αιωρούμενα σωματίδια τα οποία απομακρύνει ένα μηχανικό φίλτρο. Αυτά τα σωματίδια προέρχονται από τα περιττώματα των ψαριών, υπολείμματα τροφής, και από τυχόν χαλασμένα φύλλα από τα φυτά που έχουμε στο ενυδρείο μας. Το μηχανικό φίλτρο πρέπει να καθαρίζεται συχνά για να απομακρύνονται αυτά τα σωματίδια από την κυκλοφορία του νερού πριν προλάβουν να αρχίσουν να αποσυντίθενται και ξαναμπούν στο νερό με άλλη μορφή, αλλά το ίδιο επιβλαβή. Αν ένα μηχανικό φίλτρο μείνει για καιρό ακαθάριστο μετατρέπεται σε ένα βαθμό σε βιολογικό, αλλά σταματά να παίζει τον πολύ σημαντικό του ρόλο σαν μηχανικό.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΦΙΛΤΡΑΡΙΣΜΑ
Ονομάζεται έτσι γιατί ακριβώς είναι η "βιολογία" που φροντίζει για τον καθαρισμό του νερού. Εκατομμύρια μικροοργανισμοί και βακτηρίδια συγκεντρώνονται μέσα στο φίλτρο και τρέφονται από τις ουσίες που βρίσκονται μέσα στο νερό και με αυτό τον τρόπο τις απομακρύνουν από την κυκλοφορία. Μόνο με αυτά τα βακτηρίδια τα οποία φροντίζουν και στην φύση για τον καθαρισμό των νερών, δουλεύει αυτός ο τύπος του φίλτρου. Όλα αυτά τα βακτηρίδια και οι μικροοργανισμοί υπάρχουν μέσα σε όλο το ενυδρείο, πάνω στα τζάμια, τα φυτά τους βράχους κλπ, και από εκεί μεταφέρονται και αποικούν στα υλικά του φίλτρου. Το καφέ, γλοιώδες υλικό που βρίσκουμε μέσα στο φίλτρο όταν το καθαρίζουμε, δεν είναι βρωμιές που έχουν συγκεντρωθεί από το φιλτράρισμα, αλλά μεγάλες συγκεντρώσεις αυτών των βακτηριδίων. Η τροφή τους είναι οι οργανικές ουσίες που βρίσκονται μέσα στο νερό τις οποίες καταναλώνουν και τις μετατρέπουν σε διοξείδιο του άνθρακα και νιτρικά άλατα. Το διοξείδιο του άνθρακα καταναλώνεται από τα φυτά ή φεύγει στην ατμόσφαιρα, και τα νιτρικά άλατα απομακρύνονται με τις αλλαγές νερού που κάνουμε.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που απασχολούν έναν ακουαρίστα είναι το φιλτράρισμα του νερού στο ενυδρείο .
 

Ένας από τους τρόπους για να εξασφαλίσουμε καθαρό νερό είναι το βιολογικό φιλτράρισμα. Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε όμως πως λειτουργεί το βιολογικό φιλτράρισμα , θα πρέπει  να κατανοήσουμε πρώτα τον κύκλο του αζώτου μέσα στο ενυδρείο.

Στο κλειστό σύστημα του ενυδρείου τα περιττώματα των ψαριών, το φαγητό που δεν καταναλώθηκε από τα ψάρια , τα νέκρα μέρη των φυτών ή κάποιος νεκρός οργανισμός, όλα αυτά περιέχουν οργανικό άζωτο , το οποίο μετατρέπεται σε αμμωνία (ΝΗ3) ή Αμμώνιο (ΝΗ4) , με την βοήθεια κάποιου  είδους βακτηριδίων. Η αμμωνία έστω και σε μικρές ποσότητες μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο των ψαριών .

Υπάρχει όμως ένα άλλο είδος βακτηριδίων, τα Νitrosomonas που τρέφονται με την αμμωνία και την διασπούν σε νιτρώδη άλατα (ΝΟ2) , που και αυτά με την σειρά τους είναι επικίνδυνα  για τα ψάρια. Ένα άλλο είδος βακτηριδίων, τα Nitrobacter,  διασπούν τα νιτρώδη άλατα (ΝΟ2) σε νιτρικά άλατα (ΝΟ3), τα οποία πειράζουν ελάχιστα τα ψάρια, αν δεν είναι σε μεγάλες συγκεντρώσεις μέσα στο νερό, ενώ ένα μέρος τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν τροφή από τα φυτά που υπάρχουν στο ενυδρείο.

Εδώ σταματάει ο κύκλος του αζώτου στο ενυδρείο. Επειδή όμως δεν υπάρχει αρκετή άλγη , τόση ώστε να μπορέσει να καταναλώσει τις ενώσεις του αζώτου, (πράγμα που μόνο στην φύση μπορεί να γίνει) παρουσιάζονται μεγάλες συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων (ΝΟ3) και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα είναι η μερική αλλαγή νερού κατά τακτά χρονικά διαστήματα, συνήθως κάθε μια ή δυο εβδομάδες.

Με το βιολογικό φιλτράρισμα ο ακουαρίστας αντιγράφει κατά κάποιο τρόπο αυτό που γίνεται στην φύση, δηλαδή δημιουργεί αυτές τις αποικίες βακτηριδίων που χρειάζονται για τον καθαρισμό του νερού, κάτι που όμως δεν είναι και τόσο απλό.

Η καλλιέργεια των βακτηριδίων στο ενυδρείο είναι μια αργή διαδικασία. Στην αρχή, μετά την συγκέντρωση υψηλών τιμών αμμωνίας, θα υπάρξει ανάπτυξη των βακτηριδίων Nitrosomonas τα οποία με την σειρά τους παράγουν μεγάλες ποσότητες από νιτρώδη άλατα (ΝΟ2) για να μπορέσουν  να αναπτυχθούν τα Nitrobacter.

Οι μεγάλες ποσότητες  ΝΟ2 μπορούν να προκαλέσουν τον θάνατο των ψαριών. Αυτό παρατηρείται κατά τους πρώτους μήνες λειτουργίας ενός ενυδρείου. Γι’ αυτό θα ήταν συνετό τους πρώτους μήνες να βάζουμε στο ενυδρείο ένα μικρό αριθμό ψαριών για να αποφύγουμε δυσάρεστα αποτελέσματα.

Μια αρχική καλλιέργεια βακτηριδίων για να έρθει σε ισορροπία χρειάζεται ένα διάστημα 2 μηνών κάτω από σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας και του δείκτη ΡΗ. Αυτά τα βακτηρίδια για να μπορέσουν να δράσουν θα πρέπει να είναι προσκολλημένα στα υλικά του φίλτρου, και στο υπόστρωμα, στην περίπτωση που χρησιμοποιούμε φίλτρο βυθού. Περνώντας το νερό μέσα από το φίλτρο, το <φαγητό > φτάνει στα βακτηρίδια, αν όμως για κάποιο λόγο σταματήσει η ροή του νερού μέσα από το φίλτρο τότε τα βακτηρίδια θα πεθάνουν από έλλειψη τροφής.

Η χρήση διάφορων αντιβιοτικών ευρέως φάσματος, μπορεί να σκοτώσει μαζί με τα βλαβερά και νοσογόνα βακτηρίδια, και τα βακτηρίδια που χρειαζόμαστε για τον καθαρισμό του νερού.

Τα Nitrosomonas και τα Nitrobacter είναι αερόβια βακτηρίδια, δηλαδή χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν.

Τέλος  για να μπορέσουμε να στηριχθούμε αποκλειστικά στο βιολογικό φιλτράρισμα θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στον αριθμό των ψαριών του ενυδρείου, να αποφεύγουμε το υπερβολικό τάισμα των ψαριών, την συγκέντρωση πεθαμένων οργανισμών και όταν θα πρέπει να επιλέξουμε ένα στοιχείο για το φίλτρο πρέπει να φροντίσουμε να έχει μεγάλο εμβαδόν επιφάνειας και να είναι αρκετά πορώδες.

Έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε ένα υγιές ενυδρείο, στο οποίο τα φυτά μας θα αναπτύσσονται κανονικά και τα ψάρια μας θα πεθαίνουν μόνο από βαθιά  γεράματα.    

Κάπου διάβασα μια πολύ επιτυχημένη παρομοίωση:

Σε τι μας χρησιμεύει ένα μοντέρνο σπορ αυτοκίνητο, με μηχανή ενός σκαραβαίου;

Δείχνει ακριβώς την σχέση ενός φίλτρου, με τα υλικά που του βάζουμε για να λειτουργήσει. Μόνο αν του βάλουμε τα κατάλληλα υλικά, θα μας δώσει το αποτέλεσμα που περιμένουμε από αυτό. Ανάλογα με το πόσο έχουμε "φορτώσει" το ενυδρείο μας με ψάρια και φυτά πρέπει να επιλέξουμε και τα υλικά για να έχουμε σωστή απόδοση ανακύκλωσης.

Το υλικό φιλτραρίσματος χρησιμεύει σαν επιφάνεια για την εγκατάσταση μικροοργανισμών και αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσβάλλεται από μικρόβια και βακτήρια, πρέπει δηλαδή να είναι ουδέτερο. Ότι πρέπει να είναι και ουδέτερο όσον αφορά την επίδραση του στο νερό είναι αυτονόητο.

Όσο περισσότερο πορώδες είναι ένα υλικό, τόσο μεγαλύτερη επιφάνεια διαθέτει για τα χρήσιμα βακτηρίδια και άρα τόσο μεγαλύτερη απόδοση έχει. Σε κάποια υλικά υπάρχουν τόσο μικροί πόροι, που εκεί μειώνεται η περιεκτικότητα του νερού σε οξυγόνο και το φίλτρο εργάζεται με αναερόβια βακτηρίδια που καταναλώνουν ένα μέρος από τα νιτρικά άλατα.

 Υλικά Φιλτραρίσματος

Για να δούμε όμως ποια είναι τα πιο γνωστά υλικά που χρησιμοποιούνται σήμερα στα φίλτρα:

 

1. ΥΑΛΟΒΑΜΒΑΚΑΣ: Είναι κατάλληλος για τα φίλτρα που δουλεύουν για μηχανικό καθάρισμα του νερού ή σαν πρώτο υλικό (στην είσοδο του νερού) στα εξωτερικά ή εσωτερικά βιολογικά φίλτρα. Αν βάλουμε μεγάλη ποσότητα μπορεί να εργαστεί και σαν βιολογικό φίλτρο, αλλά επειδή κατακρατεί την αιωρούμενη βρωμιά πρέπει να καθαρίζεται ή να αντικαθίσταται συχνά, γιατί η βρωμιά δεν έχει σημασία αν είναι ελεύθερη στο νερό ή πάνω σε ένα υλικό εφόσον παραμένει μέσα στο νερό. Πρέπει να έχουμε υπ όψιν μας ότι μικρά κομματάκια από υαλοβάμβακα μπορεί να βρεθούν στο στομάχι των ψαριών με άσχημες συνέπειες, γι αυτό και καλό είναι να αποφεύγουμε να τον χρησιμοποιούμε σαν τελευταίο υλικό στο φίλτρο μας. Μπορούμε να τον πλύνουμε και να τον χρησιμοποιήσουμε 2 ή 3 φορές, αλλά είναι ακόμα καλύτερα να τον αντικαθιστούμε κάθε φορά, αφού δεν πρόκειται για ακριβό υλικό και δεν χρειάζεται να βάζουμε κάθε φορά μεγάλη ποσότητα. Πριν από την χρήση του πρέπει να τον πλένουμε με χλιαρό νερό για να απομακρύνουμε μικρά τρίμματα του και για να είναι πιο αποτελεσματική η απόδοση του.

 

2. ΜΠΛΕ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ: Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα υλικά στους ακουαρίστες. Είναι ιδανικό υλικό για ιδιοκατασκευές που κάνουν οι ακουαρίστες σε όλο τον κόσμο. 

ΚΕΡΑΜΙΚΟΙ ΚΥΛΙΝΔΡΟΙ

3. ΚΕΡΑΜΙΚΟΙ ΚΥΛΙΝΔΡΟΙ (ΜΑΚΑΡΟΝΙ): Έχουν μια σχετικά μικρή επιφάνεια για την εγκατάσταση των βακτηριδίων, γι αυτό και πρέπει να χρησιμοποιείται σε σχετικά μεγάλες ποσότητες, αλλά έχουν και το πλεονέκτημα, υπερβολικές συγκεντρώσεις βακτηριδίων, να διαλύονται εύκολα και να αποφεύγεται η μείωση της απόδοσης του φίλτρου σε κυκλοφορία νερού. Είναι υλικό από ψημένη άργιλο και έτσι έχει μεγάλη αντοχή στην επαφή του με το νερό. Αυτό το κάνει υλικό που δεν χρειάζεται να αντικαθίσταται στο φίλτρο. 

ΒΙΟΣΦΑΙΡΕΣ

 

4. ΒΙΟΣΦΑΙΡΕΣ: Όπως το προηγούμενο υλικό, έχουν σχετικά μικρή επιφάνεια, αλλά είναι πολύ χρήσιμα στα Trickle filters λόγω του μικρού βάρους τους και από το γεγονός ότι συγκεντρώσεις μαζών βακτηριδίων εύκολα διαλύονται και ελευθερώνουν το φίλτρο. Οι βιόσφαιρες, με αυτή την ιδιότητα έχουν μεγάλη διάρκεια στα Trickle filters χωρίς να χρειάζονται συντήρηση και καθάρισμα. Είναι και αυτό ένα υλικό που ευνοεί την κατασκευή φίλτρων από τους χομπίστες.

 

5. SIPORAX: Έχει μια πολύ μεγάλη χρήσιμη επιφάνεια που φτάνει τα 270 m²  ανά λίτρο. Λόγω της ιδανικής επιφάνειας και του μεγέθους των πόρων, γίνεται γρηγορότερα η εγκατάσταση των βακτηριδίων, στις 14 μέρες, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα υλικά που χρειάζονται 3 - 6 βδομάδες. Αυτό βέβαια δεν το λέω από προσωπική πείρα, αλλά σύμφωνα με ανακοινώσεις ανθρώπων που το έχουν χρησιμοποιήσει, αλλά και της SCHOTT, της εταιρείας που το φτιάχνει.

SYPORAX

Το υλικό αποτελείται κατά 70% από αέρα, με μικρούς πόρους, που είναι κατά 90% ανοιχτοί! Λόγω ακριβώς των μικρών πόρων, πέρα από τα αερόβια βακτηρίδια, είναι δυνατή η εγκατάσταση αναερόβιων βακτηριδίων και έτσι η απομάκρυνση εν μέρη των νιτρικών αλάτων. Σαν υλικό δεν γερνάει και έτσι δεν μειώνεται η απόδοση του και ο λόγος είναι, ότι είναι φτιαγμένο από γυαλί. Επιπλέον, επειδή είναι αποδοτικό, χρειάζεται μικρή σχετικά ποσότητα για να έχουμε καλό αποτέλεσμα. Το μειονέκτημα του είναι ότι η τιμή του είναι σχεδόν 10 φορές πιο υψηλή από τους αντίστοιχους κεραμικούς κυλίνδρους.

 

6. ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΝΘΡΑΚΑΣ: Πρόκειται για υλικό που πρέπει να έχει κάθε χομπίστας στο σπίτι του. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να υπάρχει μόνιμα μέσα στο φίλτρο. Ουσιαστικά πρόκειται για φάρμακο, αφού έχει την ιδιότητα να δεσμεύει και να απομακρύνει από το νερό βλαβερές για τα ψάρια και τα φυτά ουσίες, όπως είναι οι φαρμακευτικές ουσίες μετά από μια θεραπεία και στοιχεία που χρωματίζουν στο νερό. Έχει την ιδιότητα να απομακρύνει οργανικές ουσίες από το νερό. Αυτό γίνεται γιατί κατακρατεί υπολείμματα πρωτεϊνών. Οι πρωτεΐνες είναι το προστάδιο του Αμμωνίου των νιτρωδών και των νιτρικών αλάτων, που είναι βλαβερές ή και δηλητηριώδεις ουσίες που μπορούν να επιδράσουν καταστροφικά κάποιες φορές στην υγειά των ζωντανών οργανισμών που έχουμε στο ενυδρείο μας. Αυτές οι ουσίες δεν εξαφανίζονται βέβαια με την χρήση του άνθρακα! Αν δεν φροντίζουμε να ανανεώνουμε ή να καθαρίζουμε αυτά τα υλικά συχνά, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να κατακρατούνται μόνο τα αιωρούμενα σωματίδια, ενώ τα λευκώματα αρχίζουν να διασπόνται και να μετατρέπονται στις παραπάνω ουσίες. Τα τελευταία χρόνια οι άνθρακες έχουν βελτιωθεί και δεν αφήνουν με τον καιρό πάλι ότι έχουν κατακρατήσει μέσα στο νερό, αλλά παρόλα αυτά, ένας άνθρακας που έχει ξεπεράσει τις αντοχές του σε φορτίο, δεν έχει νόημα να παραμένει μέσα στο φίλτρο.

Είναι πολύ βολικό να τον βάζουμε στο φίλτρο μέσα σε μια σακούλα για μπορούμε να το απομακρύνουμε γρήγορα χωρίς να πρέπει να κάνουμε το φίλτρο άνω κάτω για αυτόν το λόγο. Σημαντικό είναι επίσης να φροντίζουμε να τον τοποθετούμε μετά από τον υαλοβάμβακα, γιατί έχει πόρους που αν φράξουν από τα αιωρούμενα σωματίδια που ευρίσκονται στο νερό, χάνει μεγάλο ποσοστό από την αποτελεσματικότητα του.

 

7. ΤΥΡΦΗ: Μαλακώνει το νερό και κατεβάζει το ΡΗ. Πόσο γρήγορα συμβαίνει αυτό, εξαρτάται από την ποιότητα της τύρφης (περιεκτικότητα σε ταννικά και χουμικά οξέα). Από αυτό εξαρτάται και η διάρκεια της. Πρόκειται για υλικό που κάποια στιγμή εξαντλείται και πρέπει να αντικατασταθεί, αν θέλουμε να έχουμε συνέχεια τις ίδιες συνθήκες στο νερό του ενυδρείου μας. Δεν πρέπει να ψάχνουμε για λύση έξω από τον χώρο των υλικών για ενυδρεία, γιατί δεν είναι όλες οι τύρφες ίδιες και δεν είναι όλες όξινες. Επιπλέον η τύρφη που χρησιμοποιείται για τα φυτά σε γλάστρες ή σαν βελτιωτικό του χώματος, συνήθως έχει και λιπάσματα μέσα για βελτίωση της ποιότητας της και της απόδοσης της, αλλά αυτά τα λιπάσματα δεν έχουν καμία θέση στο ενυδρείο μας. Το μόνο μειονέκτημα της είναι ότι λόγω της σύνθεσης της, δίνει στο νερό του ενυδρείου ένα χρώμα κίτρινο - καφέ. Πρέπει να την βάζουμε ή ελεύθερη μέσα στο ενυδρείο ή σαν τελευταίο υλικό στο φίλτρο γιατί αλλιώς μειώνει την εποίκηση των άλλων υλικών με αρκετά βακτηρίδια. Αυτό συμβαίνει γιατί η τύρφη έχει την ιδιότητα να αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των βακτηριδίων, ανεξάρτητα αν πρόκειται για χρήσιμα ή επιβλαβή για τα ψάρια μας. Αυτός είναι και ένας λόγος που χρησιμοποιείται για τα ενυδρεία που ζουν δίσκοι ή νέον, ψάρια που γενικά είναι ευάλωτα σε βακτηριακές παθήσεις και πιο πολύ όταν θέλουμε να κάνουμε αναπαραγωγή αυτών των ειδών.